Door: Hillie van der Horn
Touchdown…En toen waren we terug. Na jaren bezig geweest te zijn met gaan, uitgezonden worden, kwam ook de dag dat we weer terugkwamen…
Lastig was niet goede woord. Terugkomen, daar heb je zin in, zie je naar uit en tegelijkertijd weet je niet hoe het is en dus is het ook spannend, onbekend en moeilijk te overzien.
Mijn man en ik waren eind twintig toe we terugkeerden naar Nederland na twee jaar ontwikkelingswerk gedaan te hebben op twee plekken waar crisis heerste. Zuid Soedan en de burgeroorlog daar en Zimbabwe waar alle witte boeren het land onteigend werd en er geen eten was in dit land om voor hun eigen bewoners te zorgen. Deze gebeurtenissen schrijf ik in verkorte vorm…maar zijn in ons hart gegrift. Wij zijn veranderd teruggekomen. We zijn anders dan toen we gingen. De wereld is groter geworden en ook kleiner. Wij hebben dieptepunten gekend; van beschoten worden en vluchten tot hoogtepunten met lokale bevolking en samen ons mens zijn mogen vieren. Veranderend, dat altijd. Maar dan kom je terug. De eerste frikandel heerlijk! De familieverjaardagen geweldig! Huis was ingericht, dus letterlijk in een gespreid bedje, maar daar zit je dan op maandagmorgen met je goede gedrag. En nu? Manlief ging als een malle aan het zoeken naar werk. Alle connecties werden aangesproken en binnen 4 weken had hij een baan van 8-17.00. Voor hem eerst een zegen, maar al gauw veranderde dat. Hij zat niet lekker in zijn vel, kon zijn draai niet vinden in het werk en het was saai. Heel saai. We hadden iets gehoord over Re-entry, de reverse culture shock, en dachten dat we pro’s waren in het dealen hiermee. Niets was minder waar. Iedereen doet het anders, heeft iets anders nodig. Ik was doelloos bezig met wat ik nu verder wilde en was niet voorbereid op keuzes die gingen komen. Dat had ik graag anders gewild achteraf. Mijn houvast en hulp kwam vanuit de stad waar we woonden doordat ik een loopbaantraject kreeg aangeboden vanuit een potje geld voor herintreders (28 en een herintreder..). Het inzichtelijk maken van waar ik stond, wat ik kon en wat ik wilde waren helpend om richting te creëren. Het enige wat bijzonder was te noemen is dat persoonlijkheidstest in deze fase van je leven vlakker kunnen zijn in de gebieden waar je anders uitgesproken zou scoren. Dit heeft te maken met de fase van terugkeer waar je in zit en hoe gesetteld je bent. Nu zijn we jaren verder, maar het gevoel en de wereld van Re-entry daar heb ik mij in verdiept. Binnen InToMission zien we dat het na debriefing fijn is om handen en voeten te krijgen hoe nu verder. Op dit moment zijn we hiervoor een begeleidingstraject van 4 a 5 gesprekken en werkvormen voor aan het ontwikkelen. Meer weten? Neem contact op!
Mijn man en ik hebben een jaar tot anderhalf nodig gehad om echt te landen in Nederland. Touchdown…..